Ερωτήσεις 5.2 - Βιολογία Γ' Γυμνασίου

1. Από τι αποτελούνται τα νουκλεϊκά οξέα;  Από νουκλεοτίδια (σελ.99) 

                                                                                                             

2. Ποιες βάσεις συναντώνται στο DNA; Ποιες βάσεις είναι συμπληρωματικές;  Αδενίνη (Α), Θυμίνη (Τ), Γουανίνη (G), Κυτοσίνη (C). Συμπληρωματικές είναι η Α με την Τ και η G με τη C. (σελ. 99)                       

3. Από πόσες αλυσίδες αποτελείται το DNA; 2, είναι δηλαδή δίκλωνο. (σελ.99) 

4. Ποιες βάσεις συναντώνται στο RNA; Η αδενίνη, η ουρακίλη (U) (αντί της θυμίνης), η γουανίνη και η κυτοσίνη. (σελ. 99)                                                                                                                                            

5. Από πόσες αλυσίδες αποτελείται το RNA; Μία, είναι δηλαδή μονόκλωνο. (σελ. 99)                                                                                                                                       

6. Ποια είδη RNA γνωρίζετε; το αγγελιαφόρο ή mRNA, που μεταφέρει τη γενετική πληροφορία στο ριβόσωμα, το μεταφορικό ή tRNA, που μεταφέρει τα αμινοξέα στα ριβοσώματα, και το ριβοσωμικό ή rRNA που αποτελεί συστατικό του ριβοσώματος. (σελ. 99 & 101)                                                                                                                            

7. Πότε συμβαίνει αντιγραφή και ποια η σημασία της;  Το DNA κάθε κυττάρου περιέχει γενετικές πληροφορίες που είναι απαραίτητες για τη δομή και τη λειτουργία του. Κατά τη διαίρεση ενός κυττάρου προκύπτουν θυγατρικά κύτταρα στα οποία περιέχονται οι ίδιες γενετικές πληροφορίες. Αυτό επιτυγχάνεται χάρη στην ικανότητα του DNA να διπλασιάζεται με μια διαδικασία που ονομάζεται αντιγραφή. Η αντιγραφή προηγείται της κυτταρικής διαίρεσης, ώστε κάθε νέο κύτταρο να περιέχει ένα αντίγραφο του DNA του αρχικού κυττάρου. (σελ.99) 

8. Πώς γίνεται η αντιγραφή και ποιο το αποτέλεσμά της;                                                                                Κατ’ αρχάς, η διπλή έλικα ανοίγει σε συγκεκριμένες θέσεις, καθώς σπάνε οι δεσμοί που συγκρατούν τις συμπληρωματικές αζωτούχες βάσεις. Έτσι, οι βάσεις της κάθε αλυσίδας μένουν αζευγάρωτες. Αυτό επιτρέπει τον σχηματισμό δεσμών με συμπληρωματικές βάσεις άλλων ελεύθερων δεοξυριβονουκλεοτιδίων. Τα νουκλεοτίδια αυτά ενώνονται αφενός με τις αζευγάρωτες βάσεις της παλιάς νουκλεοτιδικής αλυσίδας και αφετέρου μεταξύ τους, σχηματίζοντας μία νέα συμπληρωματική αλυσίδα. Το αποτέλεσμα της αντιγραφής είναι ο σχηματισμός δύο δίκλωνων μορίων DNA, καθένα από τα οποία αποτελείται από μία παλιά και μία νέα αλυσίδα. Αυτά τα μόρια –σε περίπτωση που δεν έχει συμβεί κάποιο «λάθος» στη συμπληρωματικότητα των βάσεων– είναι πανομοιότυπα τόσο μεταξύ τους όσο και με το αρχικό μόριο, δηλαδή έχουν την ίδια αλληλουχία νουκλεοτιδίων και συνεπώς τις ίδιες γενετικές πληροφορίες.(σελ. 99-100)

9. Από τι καθορίζεται η σειρά των αμινοξέων στην πρωτεϊνη; Από τη σειρά των βάσεων του DNA (σελ. 100)

10. Πού γίνεται η σύνθεση των πρωτεϊνών; Στα ριβοσώματα (σελ. 100)

11. Γιατί είναι απαραίτητη η μεταγραφή; Γιατί δεν είναι δυνατόν να μεταφέρεται όλο το DNA στα ριβοσώματα κάθε φορά που το κύτταρο πρέπει να συνθέσει μια πρωτεϊνη. Οπότε το DNA μεταγράφεται σε RNA και έπειτα αυτό πηγαίνει στο ριβόσωμα, όπου η γενετική πληροφορία χρησιμοποιείται για τη σύνθεση της πρωτεϊνης. (σελ. 100)

12. Πώς γίνεται η μεταγραφή; Το DNA ξετυλίγεται και η μία αλυσίδα χρησιμεύει ως καλούπι για τη σύνθεση συμπληρωματικής, όπως και στην αντιγραφή, με τη διαφορά ότι απέναντι από Α τοποθετείται U. (σελ. 100)

13. Να παραστήσετε σχηματικά το κεντρικό δόγμα της Βιολογίας. (σελ. 101)